Tak rzeczywiście jest. Wyniki głównego indeksu giełdowego S&P 500 w USA osiągnęły zero od początku roku. Indeks osiągnął tegoroczne lokalne minimum 23 marca i od tego czasu aprecjacja osiągnęła ogromny poziom 44%.
Biorąc pod uwagę fakt, że światowa gospodarka znajduje się obecnie w najgłębszej recesji gospodarczej od czasu wielkiego kryzysu w latach trzydziestych XX wieku, a najnowsze prognozy MFW przewidują, że globalny PKB spadnie w tym roku o niespotykane dotąd 5 procent, obecny poziom cen amerykańskiego indeksu giełdowego i ogólnie światowych rynków akcji może być nieco zaskakujący. Ponadto w początkowym sezonie wyników w drugim kwartale zyski przedsiębiorstw i przepływy pieniężne spadną o kilkadziesiąt procent rok do roku, a jeśli chodzi o globalną pandemię koronawirusa, przynajmniej w Stanach Zjednoczonych wygląda to jak druga poważna fala zarażenia.
Uważam, że biorąc pod uwagę powyższą sytuację, relatywnie bardzo dobre wyniki amerykańskiego indeksu giełdowego wynikają z nadzwyczajnych miar w polityce pieniężnej kluczowych banków centralnych, na czele z amerykańskim Fed i Europejskim Bankiem Centralnym. Te kluczowe władze monetarne kupują obecnie dłużne papiery wartościowe w niezwykłym tempie, którego nie widzieliśmy nawet podczas ostatniego globalnego kryzysu finansowego 2008-2009.
Jeśli chodzi o moje perspektywy inwestycyjne do końca tego roku, mój scenariusz bazowy zakłada, że światowe rynki akcji będą nadal nieznacznie rosły. Podstawową tezą, na której opieram tę perspektywę, jest fakt, że nawet dzięki wyżej wymienionym programom luzowania ilościowego na światowych rynkach finansowych istnieje ogromna ilość darmowej gotówki, którą trzeba gdzieś alokować. Według Bloomberga obligacje są obecnie najdroższe w historii, a średnia globalna rentowność obligacji do terminu zapadalności wynosi obecnie zaledwie 0,92 procent. Inwestorzy nie mają więc wyboru i muszą przeznaczyć znaczną część swojego wolnego kapitału na akcje.
Michal Stupavský
Strateg inwestycyjny Conseq Investment Management, a.s.