Kluczowym wydarzeniem ubiegłego tygodnia było niewątpliwie środowe posiedzenie Fed. Fed nie zaskoczył, gdy zdecydował się podnieść podstawową stopę procentową, fed funds rate, o trzy czwarte punktu procentowego (0,75 %) z 2,50 % do 3,25 %. Tym samym stopa Fed funds rate osiągnęła najwyższy poziom od 2008 roku. Konferencja prasowa prezesa Fed Jerome Powella była bardzo jastrzębia. O ile w najbliższym okresie nie wydarzy się coś nadzwyczajnego, Fed w kolejnych miesiącach będzie nadal podnosił stopy procentowe, aby poskromić inflację, która obecnie znajduje się na 40-letnim maksimum.
Niemiecki indeks cen producentów (Producer Price Index – PPI), który jest w pewnym stopniu wskaźnikiem wyprzedzającym dla indeksu cen konsumpcyjnych (Consumer Price Index – CPI), we wtorek niemile zaskoczył inwestorów. Niemieckie PPI zaskoczyło znacząco na plus. Wzrost miesiąc do miesiąca wyniósł 7,9 % wobec oczekiwań na poziomie 2,4 %, a wzrost rok do roku wyniósł 45,8 % wobec 36,8 %. Tym samym było to nowe maksimum. Widać więc wyraźnie, że presja inflacyjna w największej gospodarce Europy pozostaje niezwykle silna. To powinno być jasnym sygnałem dla Europejskiego Banku Centralnego, że będzie musiał kontynuować zdecydowane podnoszenie podstawowych stóp procentowych.
Silnie jastrzębie nastawienie kluczowych banków centralnych, na czele z amerykańskim Fedem, oraz niesłabnąca ogromna presja inflacyjna w całej gospodarce światowej wywołały dalsze gwałtowne spadki cen akcji i obligacji. MSCI All Country World, najszerszy globalny indeks akcji, spadł w zeszłym tygodniu o 5,0 % i od początku roku spadł już o 24,8 %. Najszerszy indeks obligacji globalnych, Bloomberg Barclays Global Aggregate Bond, odpisał - jak na standardy obligacji - bardzo znaczące 2,4 % w ostatnim tygodniu i od początku roku spadł już o 19,3 %, co widać również na poniższym wykresie. Co więcej, na tym wykresie widać również wyraźnie, że ten rok był najgorszy dla globalnej klasy aktywów obligacyjnych od przynajmniej 1991 roku, czyli od czasu, kiedy dysponujemy danymi dotyczącymi indeksu Bloomberg Barclays Global Aggregate Bond dostępnymi na portalu Bloomberg.
W ubiegłym tygodniu dolar amerykański kontynuował silne umocnienie. Indeks dolarowy DXY, który mierzy zachowanie dolara względem koszyka innych głównych walut świata, umocnił się w ubiegłym tygodniu o 3,1 % do 113,2 pkt. Wobec euro dolar umocnił się o 3,3 % do 0,969 USD/EUR, a wobec korony zyskał 2,7 % do 25,27 CZK/USD.
Jeśli chodzi o ogólną dynamikę światowej gospodarki, to według wskaźnika wiodącego Bloomberg nie jest ona obecnie w najlepszej kondycji. Rzeczywiście, jak pokazuje poniższy wykres, wskaźnik Bloomberg Economics Global GDP Tracker sygnalizuje aktualnie, że gospodarka światowa praktycznie w ogóle się nie rozwija, a bieżące szacunki wzrostu światowego PKB w ujęciu kwartał do kwartału wynoszą dokładnie zero w obecnym trzecim kwartale. W najbliższych kwartałach nie można więc wykluczyć płytkiej, technicznej recesji gospodarki światowej. Jej ewentualna realizacja miałaby oczywiście negatywny wpływ na dynamikę rok do roku fundamentów korporacji giełdowych (sprzedaży, a przede wszystkim zysków i przepływów pieniężnych), co z kolei mogłoby zasadniczo wspierać realizację raczej negatywnego scenariusza dalszych spadków akcji. Jest to jeden z powodów, dla których obecnie w naszych portfelach inwestycyjnych akcje są nieco niedoważone w stosunku do benchmarków czy indeksów porównawczych.
Pozytywną informacją dla akcji jest jednak fakt, że jej wyceny po spadkach w tym roku wróciły do znacznie atrakcyjniejszych poziomów. Na przykład mój globalny wskaźnik Z-Score wynosi obecnie dokładnie zero, co oznacza, że w oparciu o dane dotyczące wyceny od 1995 roku, aktualna wycena globalnych rynków akcji jest w przybliżeniu neutralna, blisko długoterminowych średnich historycznych. Tak więc z ogólnej perspektywy globalnej akcje nie są obecnie ani wyraźnie drogie, ani wyraźnie tanie.
Michal Stupavský
Strateg inwestycyjny